กิจกรรมแรกพบ กับ ภพรวิญคลินิก

freshnight

Junior Member
Staff Member
สมัครเมื่อ
30 สิงหาคม 2013
โพสต์
1,838
S__13139996.jpg
หนุ่มๆสาวๆ ที่อยากโชคดีได้ศัลยกรรมฟรี!!! ฟังทางนี้ โดดเด่น มีกิจกรรมให้ร่วมสนุกอีกแล้ว โดยได้รับการสนับสนุนจาก
ภพรวิญคลินิก มอบรางวัล ศัลยกรรมจมูกและคางฟรี ให้แก่ ผู้โชคดี มูลค่า 45000 บาท จำนวน 2 รางวัล
  • รูปที่ส่งเข้ามาต้องไม่มีการตกแต่งใดๆ จำนวน 3 ภาพ หน้าตรง เอียงข้าง และ ด้านข้าง โดยไม่ก้มหน้า
ตัวอย่างรูป
รูปตัวอย่าง.jpg
เงื่อนไขและกติกา
  • ผู้สมัครต้องมีอายุ 20 ปี บริบูรณ์ขึ้นไป
  • กด like page https://www.facebook.com/phoprawinclinic
  • สมัครสมาชิกเว็บบอร์ดโดดเด่น โดยต้องตอบคำถามในกระทู้นี้ บอกเล่าประสบการณ์แรกพบที่คุณประทับใจที่สุดพอสังเขป
  • การตัดสินจะดูว่ามีการตอบคำถามในกระทู้หรือไม่ประกอบด้วย หากไม่มีการตอบคำถามก่อนคลิกสมัคร ถือว่าผิดกติกาจะถูกตัดสิทธิ์ในการพิจารณา
  • ประกาศรายชื่อผู้โชคดีผ่าน http://www.facebook.com/dodeden ,http://www.dodeden.com
  • ผู้ได้รับรางวัลไม่สามารถโอนสิทธิ์ แลกเปลี่ยน หรือทอนของรางวัลเป็นเงินสดหรืออย่างอื่นได้
  • รางวัลได้รับจากผู้สนับสนุนโครงการ ผู้ที่ได้รับรางวัลไม่มีสิทธิ์ในการตัดสินใจเลือกแพทย์
  • หากไม่ยินดีรับของรางวัลถือว่าสละสิทธิ์ ไม่สามารถโอนเปลี่ยนให้บุคคลอื่นได้
  • ผู้ได้รับรางวัลจะต้องมีชื่อตามบัตรประชาชน เพื่อเป็นหลักฐานในการรับรางวัล
  • ทางเว็บ ขอสงวนสิทธิ์ในการเปลี่ยนแปลงเงื่อนไข และของรางวัลโดยไม่แจ้งให้ทราบล่วงหน้า
  • ทางเวปไม่ได้รับผิดชอบในค่าเดินทางและที่พัก รวมถึงอุปกรณ์เสริมในการพักฟื้น
  • ทางเวปสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบุคคลเข้ารับการศัลยกรรม ตามกระบวนการของเว็บไซต์โดยเบื้องต้นคัดเลือกจากอีเมล์ การเขียนบรรยาย และคัดเลือกรอบสุดท้ายโดยแพทย์
  • คำตัดสินจากทางเวป หลังประกาศถือเป็นที่สิ้นสุด
  • ผู้ที่ได้รับการคัดเลือกยินดีเซ็นสัญญาการรีวิวให้กับทางเวป
  • คิวการเข้ารับการผ่าตัดขึ้นอยู่กับการตกลงของคนไข้กับทางคลินิก
หากอ่านข้อตกลงเรียบร้อย ยอมรับในเงื่อนไข คลิกสมัครเลย รับสมัครวันนี้ ถึง วันที่ 17 กันยายา 2557
**ผลการตัดสินขึ้นอยู่กับคณะกรรมการจากทางเว็บไซต์และคณะกรรมการจากทางคลินิกที่สนับสนุนโครงการ

ตอบคำถามเรียบร้อย คลิกสมัคร
 
แก้ไขล่าสุดโดย mod:

Pumpuy NaLisa

Junior Member
สมัครเมื่อ
13 มกราคม 2014
โพสต์
11
ประสบการณ์แรกพบที่คุณประทับใจที่สุดก็คือ ได้เจอผุู้ชายคนนึง เจอหน้าเค้าแล้วแบบใจเต้นๆตุบๆ ตัวเบาแบบจะบินได้เลยมองกันไปมาสรูปแล้วเลยแลกเบอร์กัน จนได้คบกันเป็นแฟนจนวันนึงไปบ้านเค้าเดินไปเหยียบเศษแก้วเข้าเลือดไหลซิบเลย ไม่คิดว่าเค้าจะนั่งลงแล้วขอดูเท้าหยิบเศษแก้วออกให้เอาน้ำมาล้างเอาผ้ามาเช็ดให้ตอนนั้นประทับใจมากครั้งแรกเลยที่มีคนทำแบบนี้กับเราตอนนั้นฉันเหมือนโดนเจ้าชายสวมรองเท้าแก่วให้เลย 5555 ออกแนวเพ้อเจ้อแว้วว
 

fernny

Junior Member
สมัครเมื่อ
19 มกราคม 2014
โพสต์
7
ประสบการณ์แรกพบที่ยังประทับใจและยังอยู่ในใจคือ เรื่องสมัยสิบปีที่แล้วค่ะ ตอนนั้นเราม.1 แอบชอบผู้ชายรุ่นเดียวกันอยู่คนละห้อง เขาเป็นเด็กห้องท็อป เราเป็นเด็กห้องบ๊วย เราก็ไม่ได้จีบหรืออยากจะคุยไรมากมาย เพราะเราไม่สวยอ้วนดำเข้าขั้นขี้เหร่ แต่เค้าดันหล่อมากกก หน้าคมตัวสูงขาวจั๊วหุ่นดีอีก ที่ผ่านมาเลยทำได้แค่มอง แล้วก็เดินผ่านบ่อยๆเพราะอยากมองหน้าเขาแค่สัก1วิก็มีความสุขแล้วค่ะ แต่ความบังเอิญมีอยู่จริงในโลกค่ะ เพื่อนเราเป็นเพื่อนกับเขา เพื่อนเลยไปขอเบอร์มาให้ แต่ไม่ได้บอกเขาว่าใครจะคุยด้วย เราได้เบอร์มาก็แค่เมมไว้ อายค่ะ ไม่กล้าคุย เคยได้ยินเสียงเขาทีนึงจากตอนที่เพื่อนลองโทร โอ้ยย แค่เสียงยังหล่อไปถึงกระดูกดำ =.,= เลยตัดสินใจไม่โทร คือเราอยากมีความสุขแค่นี้ แต่ความลับไม่ทีในโลกค่ะ อยู่ดีๆเขาก็รู้ว่าเป็นเรา น้องอ้วนดำห้องบ๊วย เรานี่แบบ จะร้องไห้ ไม่อยากให้เขารู้ อยากอยู่แบบไม่มีตัวตน พอเรารู้ว่าเขารู้ว่าเราเป็นใคร ห้องไหน ชั้นไหน เราก็มูฟตัวเองออกมาเลยค่ะ พยายามไม่เสนอหน้าใดๆเหมือนเดิม ..
แล้วเราก็ย้ายโรงเรียนตอน ม.3 ค่ะ ไม่ได้เจอหรือติดต่ออะไรยังไงกันอีก ไม่มี face ไม่มี hi5 ,msn (ยุคนั้นฮิตมากช้ะ msn 555) ก็เลยไม่ได้พยายามติดต่ออะไร แต่ในใจเรายังนึกถึงเขาอยู่ จนเรื่องบังเอินเข้ามาอีกแล้ว พอขึ้นมอปลาย เพื่อนเราอีกคนเรียนสายเดียวกับเขา ห้องเดียวกับเขา เรามารู้เพราะเห็นรูปที่ปาร์ตี้กันในห้องเรียน เลยทัก msn ไปหาเพื่อนคนนั้นว่าเรียนห้องเดวกับเขาหรอ ฝากบอกเขาได้มั้ยว่า "จำเราได้มั้ย เราคิดถึงนะ"
เพื่อนเราก็ไปบอก แล้วเพื่อนเราก็มาบอกเราว่า " จำได้ คิดถึงเหมือนกัน......" คือแค่คำพูดนี้แค่นี้ ฟีลมันไปแล้วอะ ไม่ต้องการอะไรแล้ว เราได้ยินแค่นั้นเราก็สุดแล้ว แต่เราไม่ได้จะสานต่อหรืออะไรนะ เราแค่ยินดีกับสิ่งที่ได้ยิน แล้วเก็บมันไว้ซึ้งในใจดีกว่า ถึงตอนนี้เขาอาจจะลืมไปแล้วก็ได้ แต่อยากบอกว่าทุกวันนี้เราก็ยังชอบเทออยู่ เทออยู่ในใจเราเสมอ ไม่ว่าจะฐานะอะไรก็ตาม : )
 

tongi3

สมาชิกใหม่
สมัครเมื่อ
17 สิงหาคม 2014
โพสต์
1
ประสบการณ์ที่พบแล้วสุดยอดประทับใจ วันนั้นผมไปตลาดซึ่งเป็นที่ขายของของแม่
แล้วได้ยินเสียงลูกแมวร้อง เลยถามแม่ว่าอยู่ตรงไหน แม่บอกเหมือนจะอยู่ในท่อน้ำที่ต่อลงมาจากหลังคา
ผมเลยเดินหาจนเจอ แต่ประเด็นคือเป็นท่อที่ปิดตาย แกะออกไม่ได้ครับ แล้วร้านที่เป็นเจ้าของท่อนี้เขาก็ไม่ยอมให้ผ่าด้วย เขาบอกถ้าผ่าต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายมา ผมเองก็ไม่ชอบแมวมากๆ แต่สงสารเพราะยังเป็นลูกแมวอยู่ เลยตัดสินใจบอกเขาว่าถ้าท่อแตกผมจะจ่ายเอง แล้วผมก็เข้าไปขยับท่อดู ปรากฏว่าท่อดังกล่าวมันถอดได้ แต่ต้องทุบปูนซีเม็นที่ปิดอยู่ทิ้ง ก็เลยทุบ แล้วช่วยแมวออกมา แม่บอกมันร้องอยู่ 2 วันละ ถ้าผมไม่มาก็ไม่มีใครเอาออก สงสัยบุญมัน แม่เลยตั้งชื่อว่า บุญรอด เป็นเหมียวสามสี ตัวเมีย น่ารักมาครับตอนนี้โตแล้ว ^^ ทุกชีวิตย่อรักชีวิตตัว การช่วยชีวิตก็ย่อมเหมือนการต่อชีวิตให้กับเพื่อนร่วมโลกของเรา ^_^
 

0pEL

Administrator
Staff Member
สมัครเมื่อ
6 กันยายน 2013
โพสต์
361
ประสบการณ์แรกพบที่คุณประทับใจที่สุดก็คือ ได้เจอผุู้ชายคนนึง เจอหน้าเค้าแล้วแบบใจเต้นๆตุบๆ ตัวเบาแบบจะบินได้เลยมองกันไปมาสรูปแล้วเลยแลกเบอร์กัน จนได้คบกันเป็นแฟนจนวันนึงไปบ้านเค้าเดินไปเหยียบเศษแก้วเข้าเลือดไหลซิบเลย ไม่คิดว่าเค้าจะนั่งลงแล้วขอดูเท้าหยิบเศษแก้วออกให้เอาน้ำมาล้างเอาผ้ามาเช็ดให้ตอนนั้นประทับใจมากครั้งแรกเลยที่มีคนทำแบบนี้กับเราตอนนั้นฉันเหมือนโดนเจ้าชายสวมรองเท้าแก่วให้เลย 5555 ออกแนวเพ้อเจ้อแว้วว
กรอกรายละเอียดอีกทีนะครับ http://www.dodeden.com/กิจกรรมแรกพบ/
 

0pEL

Administrator
Staff Member
สมัครเมื่อ
6 กันยายน 2013
โพสต์
361
ประสบการณ์แรกพบที่ยังประทับใจและยังอยู่ในใจคือ เรื่องสมัยสิบปีที่แล้วค่ะ ตอนนั้นเราม.1 แอบชอบผู้ชายรุ่นเดียวกันอยู่คนละห้อง เขาเป็นเด็กห้องท็อป เราเป็นเด็กห้องบ๊วย เราก็ไม่ได้จีบหรืออยากจะคุยไรมากมาย เพราะเราไม่สวยอ้วนดำเข้าขั้นขี้เหร่ แต่เค้าดันหล่อมากกก หน้าคมตัวสูงขาวจั๊วหุ่นดีอีก ที่ผ่านมาเลยทำได้แค่มอง แล้วก็เดินผ่านบ่อยๆเพราะอยากมองหน้าเขาแค่สัก1วิก็มีความสุขแล้วค่ะ แต่ความบังเอิญมีอยู่จริงในโลกค่ะ เพื่อนเราเป็นเพื่อนกับเขา เพื่อนเลยไปขอเบอร์มาให้ แต่ไม่ได้บอกเขาว่าใครจะคุยด้วย เราได้เบอร์มาก็แค่เมมไว้ อายค่ะ ไม่กล้าคุย เคยได้ยินเสียงเขาทีนึงจากตอนที่เพื่อนลองโทร โอ้ยย แค่เสียงยังหล่อไปถึงกระดูกดำ =.,= เลยตัดสินใจไม่โทร คือเราอยากมีความสุขแค่นี้ แต่ความลับไม่ทีในโลกค่ะ อยู่ดีๆเขาก็รู้ว่าเป็นเรา น้องอ้วนดำห้องบ๊วย เรานี่แบบ จะร้องไห้ ไม่อยากให้เขารู้ อยากอยู่แบบไม่มีตัวตน พอเรารู้ว่าเขารู้ว่าเราเป็นใคร ห้องไหน ชั้นไหน เราก็มูฟตัวเองออกมาเลยค่ะ พยายามไม่เสนอหน้าใดๆเหมือนเดิม ..
แล้วเราก็ย้ายโรงเรียนตอน ม.3 ค่ะ ไม่ได้เจอหรือติดต่ออะไรยังไงกันอีก ไม่มี face ไม่มี hi5 ,msn (ยุคนั้นฮิตมากช้ะ msn 555) ก็เลยไม่ได้พยายามติดต่ออะไร แต่ในใจเรายังนึกถึงเขาอยู่ จนเรื่องบังเอินเข้ามาอีกแล้ว พอขึ้นมอปลาย เพื่อนเราอีกคนเรียนสายเดียวกับเขา ห้องเดียวกับเขา เรามารู้เพราะเห็นรูปที่ปาร์ตี้กันในห้องเรียน เลยทัก msn ไปหาเพื่อนคนนั้นว่าเรียนห้องเดวกับเขาหรอ ฝากบอกเขาได้มั้ยว่า "จำเราได้มั้ย เราคิดถึงนะ"
เพื่อนเราก็ไปบอก แล้วเพื่อนเราก็มาบอกเราว่า " จำได้ คิดถึงเหมือนกัน......" คือแค่คำพูดนี้แค่นี้ ฟีลมันไปแล้วอะ ไม่ต้องการอะไรแล้ว เราได้ยินแค่นั้นเราก็สุดแล้ว แต่เราไม่ได้จะสานต่อหรืออะไรนะ เราแค่ยินดีกับสิ่งที่ได้ยิน แล้วเก็บมันไว้ซึ้งในใจดีกว่า ถึงตอนนี้เขาอาจจะลืมไปแล้วก็ได้ แต่อยากบอกว่าทุกวันนี้เราก็ยังชอบเทออยู่ เทออยู่ในใจเราเสมอ ไม่ว่าจะฐานะอะไรก็ตาม : )
กรอกรายละเอียดอีกทีนะครับ http://www.dodeden.com/กิจกรรมแรกพบ/
 

0pEL

Administrator
Staff Member
สมัครเมื่อ
6 กันยายน 2013
โพสต์
361
ประสบการณ์ที่พบแล้วสุดยอดประทับใจ วันนั้นผมไปตลาดซึ่งเป็นที่ขายของของแม่
แล้วได้ยินเสียงลูกแมวร้อง เลยถามแม่ว่าอยู่ตรงไหน แม่บอกเหมือนจะอยู่ในท่อน้ำที่ต่อลงมาจากหลังคา
ผมเลยเดินหาจนเจอ แต่ประเด็นคือเป็นท่อที่ปิดตาย แกะออกไม่ได้ครับ แล้วร้านที่เป็นเจ้าของท่อนี้เขาก็ไม่ยอมให้ผ่าด้วย เขาบอกถ้าผ่าต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายมา ผมเองก็ไม่ชอบแมวมากๆ แต่สงสารเพราะยังเป็นลูกแมวอยู่ เลยตัดสินใจบอกเขาว่าถ้าท่อแตกผมจะจ่ายเอง แล้วผมก็เข้าไปขยับท่อดู ปรากฏว่าท่อดังกล่าวมันถอดได้ แต่ต้องทุบปูนซีเม็นที่ปิดอยู่ทิ้ง ก็เลยทุบ แล้วช่วยแมวออกมา แม่บอกมันร้องอยู่ 2 วันละ ถ้าผมไม่มาก็ไม่มีใครเอาออก สงสัยบุญมัน แม่เลยตั้งชื่อว่า บุญรอด เป็นเหมียวสามสี ตัวเมีย น่ารักมาครับตอนนี้โตแล้ว ^^ ทุกชีวิตย่อรักชีวิตตัว การช่วยชีวิตก็ย่อมเหมือนการต่อชีวิตให้กับเพื่อนร่วมโลกของเรา ^_^
กรอกรายละเอียดอีกทีนะครับ http://www.dodeden.com/กิจกรรมแรกพบ/
 

Pickza

สมาชิกโดดเด่น
สมัครเมื่อ
4 สิงหาคม 2014
โพสต์
5
ประสบการเเรกพบที่ประทับใจของหนูคือ ย่าของหนูเองค่ะ แต่ว่าตอนนี้ท่านเสียไปได้ 8 ปีแล้ว ที่ย่าคือความประทับใจของหนูก็คือทางบ้านหนูมีฐานะครอบครัวที่ค่อนข้างยากจน พ่อกับแม่หนูต้องไปทำงานที่กรุงเทพจึงต้องทิ้งหนูกับน้องให้อยู่กับย่า นานๆที่หรือช่วงเทศกาลพ่อกับแม่ถึงจะได้กลับบ้าน หนูกับย่าจะสนิทกันมาก ย่าเป็นทั้งพ่อและแม่ให้หนูในเวลานั้น สิ่งที่ทำให้หนูมีความสุขมากในสมัยเด็กๆก็คือก่อนจะนอนย่าจะเล่านิทานให้หนูกับน้องฟังจนหลับไปทุกๆวัน ตอนเช้าก่อนไปโรงเรียนย่าจะเป็นคนเตรียมข้าวกล่องให้ไปกินที่โรงเรียน พอตกตอนเย็นก็จะทำกับข้าวให้กินทุกๆวัน เท่าที่จำได้กับข้าวที่ย่าทำให้กินบ่อยๆก็คือผัดเห็ดใส่หมู บางครั้งก็ขยำปลาปิ้งกับน้ำปลาใส่ข้าวให้กิน มันอร่อยมากๆเลยค่ะ ย่าจะเป็นคนสอนทุกๆอย่างให้กับหนูและน้อง จนกระทั้งหนูอายุได้ 15 ปี ย่าก็เสียชีวิตจากไปด้วยโรคประจำตัว แต่ท่านก็ไม่เคยจากไปจากใจของหนูและความรู้สึกที่หนูมีให้กับท่านก็ไม่เคยจางหายไป ทุกๆครั้งที่รู้สึกแย่หรือเหนื่อยก็จะนึกถึงท่านและมีความรู้สึกว่าย่าคอยอยู่เคียงข้างหนูไม่ได้จากไปไหนไกล เพียงเต่อยู่ในใจของหนูนี่เอง
 
แก้ไขล่าสุดเมื่อ:

ลิลลี่มีหนอนเกาะ

สมาชิกใหม่
สมัครเมื่อ
18 สิงหาคม 2014
โพสต์
1
ความรู้สึกแรกพบ..ที่ยังตรึงใจเราอยู่ทุกวันนี้ ก็คือ เมื่อ 5 ปีที่เเล้ว เราได้มีโอกาสเจอผู้ชายคนหนึ่ง ในงานคอนเสิร์ต สกาเร็คเก้ ออน เดอะ ร็อค ที่หัวหิน เราและเค้าต่างมองกัน เราเองก็ชอบหน้าตาเค้าในตอนนั้นมาก เพราะเค้าเป็นผู้ชายที่ยิ้มสวย แต่คืนนั้นก็ได้แต่แอบมองกัน แว้บไปแว้บมา พอจบจากงานนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันหรือทักทาย ต่างคนต่างหายไปจากชีวิตของกันและกัน หลังจากนั้นผ่านไป อีก 1 ปี ไม่น่าเชื่อว่าเราจะได้เจอเค้า "โดยบังเอิญ" อีกครั้ง บนรถไฟ กำลังจะไปชะอำ และกำลังจะไปงานคอนเสิร์ตเดิม "สกาเร็คเก้ ออนเดอะ ร็อค" สีหน้าเค้าดูตกใจนิดๆเมื่อเห็นเรา เราก็ตกใจเช่นกัน เเล้วก็แอบอมยิ้มทั้งคู่ แต่เมื่อถึงงาน เราก็หาเค้าไม่เจอเเล้ว หลังจากจบงานนั้น เราก็ไม่เจอเค้าอีกเลย จนกระทั่ง สงกรานต์เมื่อ 1 ปีที่เเล้ว เราไปเล่นที่สีลมกับเพื่อนๆ มีผู้ชายคนหนึ่งมาปะแป้งเรา เราขยี้ตา เเล้วก็เงยหน้ามองดู "ผู้ชายคนเดิมคนนั้นอีกเเล้ว" เค้ามาปะแป้ง พร้อมกับถามเราว่า "จำเราได้ป่ะ เจอกันอีกเเล้วนะ สงสัยจะเป็นเนื้อคู่555" เราได้ยินเเบบนั้นเราก็ขำเลย คนอะไรจะเจอกันโดยบังเอิญได้ขนาดนี้ หลายเดือนผ่านไปยังมาเจอกันแบบบังเอิญได้อีก แถมแต่ละสถานที่ก็ยังไกลกันซะ ปัจจุบัน ผู้ชายคนนั้น คือเพื่อนสนิทมากๆ ของเราค่ะ คุยกันได้ทุกเรื่อง และเป็นเพื่อนที่ดีมากคนหนึ่ง นี่คือประสบการณ์แรกพบที่สุดประหลาดของเราค่ะ :)
 

HappyNann

สมาชิกใหม่
สมัครเมื่อ
15 พฤษภาคม 2014
โพสต์
4
ประสบการณ์แรกพบที่นู๋ประทับใจคือ ตอน ป.5 นู๋อยู่ตึก อพาร์ทเม้นท์ ชั้น 1 ช่วงปิดเทอม ได้มีเด็กแฝดฝรั่ง 2 คน เป็นผู้ชายค่ะ เค้ามาเล่นกับแมวห้องนู๋ นั้นคือประสบการณ์แรกพบ ที่ดีมากเพราะทำให้นู๋มีเพื่อน พอเค้าามาเล่นแมวหน้าห้องนู๋ นู๋เลยดูว่าเค้าอยู่ห้องใหน พยามจะเป็นเพื่อนพวกเค้า พอรู้เบอร์ห้องเลยอุ่มแมวไปหน้าห้องเค้าแล้วทำเสียงร้องเหมี่ยวๆๆๆๆๆ แต่เค้าก็ไม่ออกมา ( เหมือนโรคจิตเลย ) จากนั้นก็ไม่ยอมค่ะ ไปต่อ จนวันนึง เค้าเปิดประตูห้องมาเล่นกับแมวเรา วันนั้นทำให้เรารู้ว่า เค้าชื่อ คิดกับนิว เราดีใจมากที่ได้เป็นเพื่อนกัน นู๋ไปเล่นกันทุกวันเลยดื้อๆตามประสาเด็ก มีวันนึงยิวทำแก่วแตกใส่นู๋เค้าร้องให้เลย ตลกจัง แต่พอเค้าเปิดเทอมเค้าต้องกลับไปเรียนนู๋ขึ้น ป.6 ต้องตัดผม เราห่างกันไปโดยสัญญากันมาว่าเทอมจะมาเล่นด้วยกันอีก แต่ พอปิดเทอม เค้ากลับมานู๋ที่ตัดผมต้องเตรียมเข้า ม.1 แต่เค้าได้เห็นนู๋ได้ยินเค้าพูดว่า ไม่น่าตัดผมเลย ตอนผมยาวน่ารักกว่า ตอนนั้นตอนนั้นไม่รู้ทำใมนู๋ถึงต้องอายจนต้องหลบหน้าเค้า ทุกวันคิดนิวมาชวนไปเล่น นู๋ก็ไม่ไป จนนู๋ย้ายบ้านไป ก็ไม่เจอเค้าอีกเลยค่ะ น่าเสียดายนะคะอยากเจออีก นู๋ไม่น่าหลบหน้าเค้า แต่นั้นถือว่าเป็นการ พบกันที่ดีที่สุดเลยค่ะ ได้มิตรภาพที่ดี เป็นความทรฃจำที่ไม่เคยลืมเลยค่ะ คิด นิว
 

max-thai

สมาชิกใหม่
สมัครเมื่อ
20 สิงหาคม 2014
โพสต์
1
ประสบการณ์ครั้งแรกในชีวิตที่ผมประทับใจและเป็นความทรงจำที่ดีที่ไม่เคยลืมเลยละครับ ก็คือ ตอนสมัย ม.1 ผมแอบชอบรุ่นพี่คนนึ่ง ซึ่งพี่เขาอยู่ ม.6 ผมได้แต่แอบมองทุกวัน และทุกๆวันผมจะซื้อดลูกอมฮาดบีดฝากเพื่อนอึกคนไปให้พี้เขาครับ แต่ผมไม่รู้ว่าพี่เขาจะรู้หรือป่าวผมแอบชอบพี่เขา แต่สุดท้ายผมก็ได้แค่แอบรักแอบชอบพี่เขาอยู่ห่างๆเท่านั้นครับแต่มันก็เป็นความทรงจำที่ดีในสมัย ม. ต้น และความรักครั้งแรกทำให้ผมอยากที่จะพัฒนาตัวเองให้ดูดีขึ้นดูแลตัวเองให้ดูดีขึ้นถึงคนสุดท้ายแล้วผมจะไม่สมหวังก็ตาม แต่มันเป็นแรงพลักดันให้ผมดูแลตัวเองให้ดูดีเพื่อสักวันพี่เขาจะชอบผมบ้าง(หวังไว้เล็กๆในใจ)อิอิ
 

janejanewonlaya

Junior Member
สมัครเมื่อ
10 ตุลาคม 2013
โพสต์
8
ประสบการณ์ครั้งแรกที่ระทับใจที่สุด คือ ยายเลี้ยงตั้งแต่เกิด เพราะแม่ต้องทำไร่ ทำนา ไม่เคยได้นอนกับพ่อ แม่ ไม่เคยได้กอดพ่อแม่เลย จนได้ไปเรียนที่กรุงเทพ จากบ้านไปตั้งแต่อายุ 13 ปี เมื่อเรียนจบ ทำงานได้ ก็ทดแทนบุญคุณพ่อ แม่ โดยยกเงินเดือนให้ท่านทั้งหมด เก็บไว้แค่ค่าเช่าห้อง ค่ากิน เท่านั้นเอง กลับมาเยี่ยมท่านที่บ้านก็ไม่เคยกอดกันอีกเป็นเพราะเขิลอาย และแล้วเมื่อวันแม่ก็มาถึง จึงถือโอกาสนี้ ขอให้พ่อแม่นั่งคู่กัน และได้ก้มกราบลงที่เท้า แม่กับพ่อร้องไห้ แล้วก็โอบประคองตัวเราขึ้นมากอด แล้วท่านพูดว่า ตั้งแต่เกิดมาเราไม่เคยได้กอดกันเลย นี่คือการกอดกันครั้งแรกในชีวิตที่จำความได้ และก็มีการกอดทุกครั้งเวลาที่เจอกัน และจะบอกรักกันทุกครั้งเวลาโทรหาท่าน หนูรักแม่ รักป๋า นะคะ
 

Nan'ny KP

สมาชิกโดดเด่น
สมัครเมื่อ
1 พฤษภาคม 2014
โพสต์
6
ประสบการณ์แรกพบของหนู ,,, ตั้งใจอ่านนะ หนูตั้งใจเล่า 555

ตอนนั้น หนูอยู่ม.2 ได้เป็นตัวแทน นร ไปเข้าค่ายลูกเสือ ในค่ายไปเจอลูกเสือหลายๆหมูที่มาจาก รร ใกล้เคียงกัน ตอนนั้นหนุไม่คิดอะไร หนูบอกเลยว่าหนุเป็นทอม หนูเสียงดังโหวกเวกโวยวายมาก ! แต่เป็นที่รักของเพื่อนๆ ทำความรู้จักไว ไปเข้าค่ายที่นั่น 6 วัน หนูมีเพื่อนเยอะ แต่มีคนๆ 1 ที่หนูว่า เค้านิ่ง เลยไม่ค่อยไปสุงสิงด้วย แต่ในค่ายมันมีกิจกรรมและสมุด คือแลกเบอร์ที่อยู่กันเพื่อเอาไปแลกสแตมป์มิตรสัมพันธ์ หนูเองก็แลกกับคนนั้นนะ แต่ไม่ได้พุดไรกันมาก คือเค้าเปนผู้ชายไม่ค่อยพูดอ้ะ ขี้อาย แต่หนุไม่ได้สนใจ 55 เพราะไม่ชอบคนไม่พูด เพราะเราเป็นคนพูดเก่งเฮฮา แล้วแบบพูดด้วยละมันเงียบก็เฟวช๊ะ !! เราก็เลยไม่พูด 5555 หลังจากนั้นกลับมา เราก็ติดต่อกับเพื่อนๆนะแต่ก็เริ่มห่างหาย ผ่านไป ปีกว่า วงโครจรทำเรากลับมาร่วมกิจกรรมกันอีกเราก็ไม่ได้สนใจแอบจำได้ลางๆ แต่ไม่รู้จะพูดอะไรเพราะไม่สนิท ก็ต่างคนต่างยุเราไม่ได้สนใจ จนกลับมา วันเดียวกัน เพื่อนคนนั้นเค้ามาบอกว่า แกๆ พรุ่งนี้ไปวิ่งเทิดพระเกียรติกันป้ะ มีคนอยากเจอมามะมามะ มานะมานะ เราก็มาจ้าาา มาแบบมึนๆ แต่ไม่รู้ว่าใครอยากให้มา พอมาก็วิ่งไปๆ ทางกลับกันมีคนวิ่งสวนมา คือคนนั้นที่เงียบๆ เค้าวิ่งกลับแล้ว แต่ เรายังวิ่งไปไม่ถึงครึ่งทาง คนนั้นเค้าวิ่งสวนมาหน้าซีดเลยแบบอาการเหนื่อนมาก แต่ก็วิ่งต่อไป เราก็ไม่รู้ก็ทักไง ก็ได้แต่ยิ้มให้แล้วในใจคิดว่า มันมายังไงวะ 555 แม้งวิ่งโครตเจ๋ง พอตอนเลิกเราก็มารวมกะเพื่อนคนที่ชวนเรามาซึ่งเป็นเพื่อนสนิทมันแหละ มานั่งรวมยุ เราก็ถามใครวะอยากให้กุมาเนี่ย แหกขี้ตาตั้งแต่ตี 3 = = เพื่อนก็ไม่พูด ตัวคนนั้นก็ทำหน้าอึนๆ พอทีนี้ย้ายที่ไปนั่งคุยกัน อีเพื่อนคนที่ชวนมาทำฟอร์มโทรสับเข้าพ่อเรียกตัวด่วนจ้าา ทิ้งเราไว้กะคนนนั้น เอิ่มมม ซึ่งเราก็นะ งงๆๆ ทิ้งกูไว้กะมานเนี่ยนะ พูดก็ไม่พูด 5555 ความเงียบครอกงำทันที แต่ยุดี he ก็ชวนคุยจ้าา ประมาน 2 ชม. สุดท้ายก็คุยแยกย้าย ป๊าดมันสุภาพบุรุษสุดๆ เดินไปส่ง ไอ้เราก็งง ส่งกูทำไม เดินเองได้ ด้วยความที่เป็นทอม ไม่ชอบอะไรจุกจิกช๊ะ ไปๆมาๆ มันถามเรื่องสมุดที่เคยแลกกันเมื่อปีที่แล้วถามว่าใช้เบอร์เดิมยุไหมม ?? ก็ยืนนึกอยู่พักนึงสมุดอะไร พอนึกอ๋อก็ อ๋อใช้ดิ เบอร์นั้นและแกยัวไม่ได้เปลี่ยน แต่ในใจแอบคิดทำไมวะ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป บอกเลยมันเกร็งแปลกๆ 555 ก็นั่งรถกลับ ระหว่างทางมีเบอร์บ้านโทรมาจ้า เค้าโทรมา บอกถึงบ้านแล้วนะ เราก็เอิ่มๆๆๆ เออๆๆ ไว้เจอกันนะ ใจก็คิดไรของมันวะ 555 หลังจากนั้นโทรมาทุกวัน คุยธรรมดา ปีกว่า ด้วยโทรสับบ้าน แล้วมาบอกชอบวันที่ 14 กพ ของปีถัดมา ป๊าดดด ต้องยอมอ้ะ มานะมันมากก 55 สุดท้ายก็คบกัน จนปัจจุบันถึงตอนนี้ 8 ปีมาแล้ว ก้เคยถามทำไมครั้งแรกตอนเจอกันไม่พูด เค้าก็บอกว่าอาย ก้เลยถามไปอีกว่า ไม่กลัวว่าจะไม่เจอกันแล้วหรอ เค้าก็ตอบมาว่า ถ้ามันใช่ยังไงเดี๋ยวก็ต้องเจอกัน ป๊าดดด!!! รักเลย ตอนนี้ ทุกอย่างยังคงดีเหมือนเดิมเหมือนวันแรกที่คบกัน แต่ที่แปลกกว่านั้น คือ เค้าไม่น่ามาจีบเราอ้ะ และ เราก็ต่างกันมาก ต้องบอกว่าเทวดากับซาตาน 5555 เลยคิดว่า นี่แหละคือแรกพบ ทำให้เรามีกันวันนี้ ^^ :h:
10609170_10201547892897466_1502815363_n.jpg
 

Qwaatie

สมาชิกใหม่
สมัครเมื่อ
21 สิงหาคม 2014
โพสต์
1
เรื่องราวความประทับใจของฉันเกิดขึ้นเมื่อตอนฉันเรียนรักษาดินเเดนปี3 เป็นอะไรที่เหนื่อยเเละน่าเบื่อมาก
การเข้าค่่าย12วันของเราก็เป็นไปเหมือนปี1-2 คือเหนื่อยเเทบหมดเเรงจนลืมสนหนุ่มๆรุ่นพี่รุ่นเพื่อนรุ่นน้องกันเลยทีเดียว เเต่วันหนึ่งเมื่อฉันอยู่ปี3 คืนหนึ่งฉันได้พบรุ่นน้องปี1มาเเจ้งกับครูฝึกว่าเสื้อยืดที่เเจกหายไป ฉันมองไปที่น้องคนนั้น เเละน้องคนนั้นก็มองฉันเหมือนกันเเล้วเค้าก็อมยิ้ม ฉันก็ทำหยิ่งไว้ก่อนเพื่อรักษาภาพพจน์ เเละต่อมา ทุกชั้นปีต้องขึ้นฟังอบรมเรื่องยาเสพติดด้วยกัน ฉันได้นั่งใกล้ๆกับน้อง ห่างกันเเค่ก้าวเดียวเท่านั้น เเต่ฉันไม่ทันได้สังเกต ฉันหันไปถามเพื่อนฉันที่อยู่โรงเรียนเดียวกับน้องว่า " น้องที่เสื้อหายอยู่ไหนอะเเก" เพื่อนตอบว่า " อยู่นี่ไง " ฉันมองไปเห็นคนตัดสกินเฮด เเต่น้องเค้าตัดรองทรง ฉันเลยบอกเพื่อนไปว่า " ไม่ใช่ น้องที่เสื้อหายอะหน้าฝรั่งหน่อยอะ " ซึ่งฉันก็พูดดังพอสมควร เพื่อนฉันเลยเรียกชื่อน้องเค้า เเล้วน้องเค้าที่ก้มหัวอยู่ก็พยักหน้าขึ้นมาเเล้วหันมาขานรับเพื่อนฉัน เเต่กลับมองหน้าฉัน ฉันเขินเเละคกใจมาก เเต่อาการตอนนั้นคือ ปากพูดคำว่าหล่อเเล้วหันคอกลับไปหน้าตรง ใจสั่นหมดเลย หลังจากนั้นพอนึกถึงน้องคนนี้รู้สึกใจมันหวิวลงไปที่ท้องขาไม่มีเเรง ซึ่งไม่เคยเป็นมาก่อน หลังจากนั้นออกมาจากค่ายฉันก็ตามเเอ้ดเฟสน้องเค้าเเละจีบน้องเค้า 3 วันเเรกที่คุยบอกตรงๆว่าน้องพูดอะไรเเค่ครับเเค่อืม ฉันก็กรี๊ดใส่โทรศัพท์จนน้องเค้างง ( ใจนึงก็กลัวน้องเค้าคิดว่าเราเเรดจังเลย ) เเต่น้องเค้าก็สารภาพกับเราว่า เค้าก็ชอบเราตั้งเเต่คร้งเเรกที่เจอเหมือนกัน จนปัจจุบัน ฉันอยู่มหาลัยปี3เเล้ว เรายังคบกันอยู่ 3 ปีเต็มๆ
ลืมบอกไปว่า น้องเค้าเป็นเเฟนคนเเรกที่คบได้นานมากๆ เพราะก่อนหน้านี้การคบเเฟนของฉัน 2 เดือนก็ถือว่านานมากเเล้ว เเต่เจอ 3 ปีเข้าไป รักจนเบื่อ เเต่ก็ขาดไม่ได้เลย :h: ขอบคุณค่ะ
 

Annmini

Junior Member
สมัครเมื่อ
19 กันยายน 2013
โพสต์
3
ประสบการณ์เเรกพบของดิฉัน ....ขอเริ่มเล่า ณ ปัจจุบัน ฉันเลี้ยงเเมวเยอะมาก จากเเรกๆ มีเเมวตัวเเรกชื่อหนูพุก เก็บเงินซื้อเอง รักมากตั้งเเต่วันที่เอาเขามา พ่อกับเเม่ก็รักเขามาก ต่อมาก็ได้เเมวมาอีก ตอนเเรกจะไม่เลี้ยงเขา เเต่พอเห็นเเววตาเขา ก็ตัองเลี้ยงเเล้วเเหละค่ะ เขามาพร้อมโรคประจำตัว ซึ่งตอนนี้ก็ยังต้องรักษาอยู่ เป็นโรคที่ไม่หายขาด เเต่ยิ่งเลี้ยงก็ยิ่งรักเเละผูกพันธ์มากๆ เเละไม่จบตอนนี้มีเเมวจรนอกบ้านอีกเยอะเลย เป็น 10 เลยนะ ......ทั้งหมดเกิดจากเเรกพบค่ะ เเม่เคยเล่าว่า ตอนที่ฉันเกิดเเละพากลับบ้านวันเเรก ก็มีเเมวเล็กๆมาอยู่ที่บ้านด้วย เเรกพบของฉันอาจเกิดขั้นตั้งเเต่ฉันเกิดขึ้นบนโลกนี้เเล้ว เเละในชีวิตตั้งเเต่จำความได้ จะมีเเมวจรมาอาศัยด้วยตลอด ..เเละรู้สึกคุยกับเขารู้เรื่อง55555
 

jeab jung

สมาชิกโดดเด่น
สมัครเมื่อ
18 พฤษภาคม 2014
โพสต์
7
ประทับใจแรกพบคือ เดิมเป็นคนขี้เหร่มากค่ะ ดำ ดั้งแหมบ ปากแบะ สูง170หนัก64แทนที่จัดูหุ่นดีก็ดูเป็นคนตัวล่ำน่ะค่ะ แอบไปชอบคนนั้นคนนี้ไปทั่วมีวันนึงคนที่เราแอบชอบดันรู้ซะอีกว่าาเราแอบชอบกลายเป็นว่สผู้ชายคนนั้นนกลับโดนล้อเป็นปมด้อยไปอีก เวลาเจอหน้าก็ต้องคอยหลบเราซะด้วย หลังจากนั้นเลยไม่เอาละไม่แอบชอบใครอีกละจนกระทั่งวันนึง มีผู้ชายคนนึงโทมาหาบอกว่าเก็บเบอร์เราได้ เราก็คุยนะจนผ่านไป6เดือนได้คุยกันแบบไม่เคยเจอหน้ากันเลย และแล้ววันนั้นก็มาถึงวันนั้นวันที่ต้องไปเจอหน้ากัน เราก็ไปตามที่เค้านัดแหล่ะกะว่าถ้าเค้าไม่ชอบเราหลังจากวันนี้ก็คงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว สุดท้ายเค้าจับมือเราและบอกว่าเป็นแฟนกันนะเราจะเป็นยังไงก็ช่างขอให้เรารักกันก็พอ จากวันนั้นจนถึงวันนี้ 11ปีแล้วค่ะ กำลังจะเข้าปีที่12ละ เราดูแลตัวเองมาตลอดค่ะถึงไม่สวยสุดในโลกแต่ก็ขอให้ดูดีไม่ให้แฟนเราต้องอายใคร พยายามพัฒนาตัวเองมาตลอด จนกระทั่งวันนี้เริ่มวางอนาคตแล้วค่ะว่าอีก 1ปีจะแต่งงานและมีเจ้าตัวเล็กซัก1คน...ในระหว่างนี้จึงอยากขอเป็นผู้โชคดีให้ได้ไปทำสวยก่อนถึงวันแต่งงานนะคะปล.อยากทำสวยฟรีเพราะต้องเร่งช่วยกันประหยัดดเก็บค่าสินสอดอยู่ค่ะ^^
 

Aeyzzpakkamon

สมาชิกโดดเด่น
สมัครเมื่อ
17 กรกฎาคม 2014
โพสต์
7
ประสบการณแรกพบที่ประทับใจที่สุด
คือการที่วันหนึ่งคนเราคนนึงซึ่งไม่เคยคาดฝันมาก่อนว่าจะได้เจอคู่ชีวิตที่แท้จริงวันนั้นมันจะมาถึงจริงๆแล้ว เราเป็นคนหนึ่งซึ่งไม่ค่อยจริงจังกับการมีความรักอะไรมากมาย แม้จะไม่ใช่คนแรกที่เจอ แต่เป็นคนแรกที่เจอแล้วรู้สึกหวั่นไหว หัวใจหลุดลงไปอยู่แทบปลายเท้า ใจสั่นอ่อนระทวย ตาพร่ามัว เหมือนมีอะไรดลใจว่า "คนนี้แหละ" ทั้งที่ไม่รู้จักไม่เคยเจอกันมาก่อนแต่ความรู้สึกเหมือนรู้จักเค้ามาทั้งชีวิต ทำไมหัวใจเราเต้นแรงทั้งที่เราก็มีโอกาสเจอผู้ชายมากมายแทบทุกวัน เค้าไม่ใช่คนรูปหล่อ หน้าตาธรรมดา ไม่ใช่สเป็กเลยหละ...แต่หวั่นไหว รู้สึกถึงความอบอุ่น รู้สึกว่าคนนี้ใช่มั้ยที่เราจะหยุดทุกอย่างไว้ที่เค้า นี่หรือที่เค้าบอกรักแรกพบ แม้ไม่ใช่คนที่พบเป็นคนแรก ในใจคิดว่าคนนี้แหละคือคนสุดท้ายที่เราตัดสินใจจะคบลองดูสักตั้ง มันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ผ่านไปช่วงหนึ่งแอบมีห่างกันบ้างเพราะความห่างไกลทำให้สับสนว่าแน่ใจแล้วใช่มั้ย? แต่มันก็วนกลับมาอยู่ที่เดิม เราได้ใช้ชีวิตคู่ แต่งงาน ชีวิตและความคิดก็เปลี่ยน ยิ่งนานวันยิ่งรักกันมากขึ้น นี่ใช่ไหมคือความรัก มันเปลี่ยนแปลงเราทุกสิ่งแลัคิดทุกวันว่า "คิดไม่ผิดที่เลือกคุณ" คุณทำทุกอย่างเพื่อครอบครัวนึกถึงครอบครัวก่อนเสมอ เป็นเรื่องดีๆที่ประทับใจและน่าจดจำไปตลอดชีวิต....
 

papao

สมาชิกใหม่
สมัครเมื่อ
26 สิงหาคม 2014
โพสต์
1
แรกพบคือการที่ได้ออกไปจ่ายยาคนไข้ที่ รพ สต แล้วรอยยิ้มที่คุณตาคุณยายมอบให้เป็นรอยยิ้มที่สดใสและจริงใจมากๆๆค่ะ พร้อมทั้งนำขนมและผลไม้มาให้ รุ้สึกอบอุ่นมากๆๆค่ะ
 

linxdao

สมาชิกใหม่
สมัครเมื่อ
26 สิงหาคม 2014
โพสต์
1
แรกพบของเราคือ เรื่องคุณพ่อค่ะ เรื่องนี้เราอ่านเจอในไดอารี่ของคุณแม่ เป็นไดอารี่ที่เจอหลังจากที่คุณแม่เสียชีวิตแล้วค่ะ และเรื่องนี้ก็ทำให้เราประทับใจพ่อของเรามากๆ เป็นเหมือนวันแรกที่เราได้พบหน้าพ่อกับแม่ค่ะ
วันที่ 1 มิถุนายน 2536 เป็นวันที่เราเกิดค่ะ คุณแม่อยู่โรงพยาบาลได้ 2 วันก็ต้องออกค่ะ เพราะคุณพ่อคุณแม่ไม่มีเงินมากพอจะอยู่รักษาตัวนานๆ ไหนจะค่าดูแลเราที่เพิ่งเกิดอีก วันที่ 3 ช่วงเช้าทั่วกรุงเทพฝนตกหนักมาก ที่โรงพยาบาลและที่ถนนหน้าโรงพยาบาลน้ำท่วมสูงพอสมควร ตอนนั้นคุณพ่อคุณแม่ไม่มีรถค่ะ อาศัยนั่งรถเมล์หรือแท็กซี่ วันนั้นคุณพ่อคุณแม่รอแท็กซี่ในโรงพยาบาลอยู่พักใหญ่ ก็ไม่มีมาสักคัน คุณแม่ก็ยังไม่หายดี ส่วนเราก็ร้องไห้งอแง คุณพ่อเห็นก็สงสาร เดินมาลูบหัวเรา และพูดกับคุณแม่ว่า "เดี๋ยวพ่อมานะ สงสารลูก" และเดินลุยน้ำไปเรียกแท็กซี่ พ่อหายไปเกือบชั่วโมง ก็มีรถแท็กซี่มาจอดที่หน้าคุณแม่ ภาพที่คุณแม่เห็นคือ คุณพ่อลงมาจากรถแท็กซี่ เปียกอย่างกับลูกหมาแหนะ คุณแม่พูด และคุณพ่อก็เดินมาพยุงคุณแม่ไปขึ้นรถ พ่อเล่าว่าต้องเดินไปถึงสี่แยก เรียกตั้งหลายต่อหลายคันก็ไม่มีคันไหนยอมรับคุณพ่อ ที่ตัวเปียก คุณแม่เห็นก็สงสารคุณพ่อ แต่ก็อดมีความสุขไม่ได้ ที่คุณพ่อทำเพื่อคุณแม่และเราขนาดนี้
นี่เป็นความรู้สึกดีๆครุ้งแรกที่พ่อทำให้เรา แม้ว่าตอนนั้นเราจะยังไม่รู้เรื่องอะไรเลยก็ตาม ..
 
ด้านบน ด้านล่าง